Ne öğrettik Ne Öğretmedik?

Ne öğrettik Ne Öğretmedik?

Öğrenme; bireyin olgunlaşma düzeyine uygun çevreyle kurduğu etkileşimler bağlamında davranışlarında meydana gelen olumlu ya da olumsuz değişiklikler olarak tanımlanır. Bireyin içinde bulunduğu gelişim düzeyine uygun olarak kuracağı etkileşimlerin niteliği davranışın nasıl olacağını da belirler. Çevreyle kurulacak olan etkileşimin nasıl olacağını ise kişinin kişisel becerileri ile çevresel faktörler belirler. Çevresel faktörlerin en belirleyicisi kişiler arası etkileşimlerdir denilebilir. Kişisel beceriler; öz farkındalık, öz kontrol, empati, sorumluluk duygusu ve sosyal beceriler çevre ile kurulacak olan etkileşimi belirleyen en temel unsurdur. Bu becerilerin oluşması ve bilişsel öğrenmeler ile kazanılacak davranışa eşlik etmesi bireysel ve toplumsal gelişim için son derece önemlidir. Bu bağlamda öğrenme; bilişsel, duygusal ve davranışsal boyutları olan süreç olarak da tanımlanabilir. Bu girişten sonra, bilişsel düzeyde öğretebildiğimiz fakat duygusal düzeyde öğretemediğimiz durumlarda ortaya çıkan sonuçlara ilişkin farkındalığın oluşmasına katkı sağlayacak bir liste aşağıda verilmiştir. Bu listeye eklemeler yapılacağı gibi liste içinde olanlardan dikkate alınmayacaklar da olabilir.

• Okumayı öğrettik fakat okumayı sevdiremedik.
• Konuşmayı öğrettik fakat dinlemeyi öğretemedik.
• Oynamayı öğrettik fakat eğlenmeyi öğretemedik.
• Çalışmayı öğrettik fakat çalışkanlığı öğretemedik.
• İstekleri öğrettik fakat vaz geçmeyi öğretemedik.
• İhtiyaçları öğrettik fakat erteleyebilmeyi öğretemedik.
• Sılayı öğrettik fakat ziyaret etmeyi öğretemedik.
• Kuralları öğrettik fakat uymayı öğretemedik.
• Cezayı öğrettik fakat kendini kontrol etmeyi öğretemedik.
• Derdi öğrettik fakat dertleşmeyi öğretemedik.
• Yardımı öğrettik fakat yardımlaşmayı öğretemedik.
• İnsanı öğrettik fakat insanlığı öğretemedik.
• Tartışmayı öğrettik fakat uzlaşmayı öğretemedik.
• Farklı olmayı örettik fakat birlikte yaşamayı öğretemedik.
• Kazanmayı öğrettik fakat kaybetmeyi öğretemedik.
• Özgürlüğü öğrettik fakat sorumluluğu öğretemedik.
• Sırayı öğrettik fakat beklemeyi öğretemedik.
• Sevgiyi öğrettik fakat sevmeyi öğretemedik.
• Adaleti öğrettik fakat adaletli olmayı öğretemedik.
• Yazmayı öğrettik fakat ifade etmeyi öğretemedik.
• Sayıları öğrettik fakat matematiği sevdiremedik.
• Duyguları öğrettik fakat duygular ile yaşamayı öğretemedik.
• Dinlemeyi öğrettik fakat anlamayı öğretemedik.
• Başlamayı öğrettik fakat bitirmeyi öğretemedik.
• Değeri öğrettik fakat değerle yaşamı öğretemedik.
• Stresi öğrettik fakat stresle baş edebilmeyi öğretemedik.
• Soru çözmeyi öğrettik fakat sorun çözmeyi öğretemedik.
• Yarışı öğrettik fakat yarışmayı öğretemedik.
• Kendini öğrettik fakat kendi olmayı öğretemedik.
• Komşuyu öğrettik fakat komşuluğu öğretemedik.

Formal ve informal eğitim sürecinde bireyin hem kişisel hem de sosyal yaşamı için son derece önemli olan duygusal öğrenmelere ilişkin bir listesi yukarıda verildi. Listeye bakarak bir genelleme yapmak doğru değildir.  Bu liste abartılı ya da eksik bulunabilir. Amaç, eğitim-öğretim sürecinin her bir aşamasında ihmal edilen sosyal duygusal öğrenmelere dikkat çekmektir. Öğrencilerin duygularını tanıma, kabul etme ve yönetme, amaçlar belirleme ve bu amaçlara ulaşmak için eylem planları oluşturma, başkalarının duygularını anlama, kabullenme  ve onlarla empati kurabilme becerilerinden oluşan bir süreç olarak tanımlanabilir. Bir başka söylemle sosyal duygusal öğrenme; öğrencinin hem kendisi ile hem de başkaları ile gerçekçi olumlu ilişkiler kurabilmesi, sürdürebilmesi, sonlandırabilmesi, benlik bütünlüğünü koruyucu ve kişilik gelişimini sağlayıcı ilişkiler kurabilme becerilerinin toplamıdır denilebilir. Sosyal Duygusal Öğrenmelerin sürece olan katkıları.

1. Akran zorbalığını önleme.
2. Aidiyet duygusunu artırma.
3. Öz düzenleme becerisini ortaya çıkarma ve zenginleştirme.
4. Akademik başarı düzeyini artırma.
5. Akran desteği alarak öğrencinin kendi ile olan yarışını vermesini sağlamak.
6. İş birliğine dayalı bir rekabet ortamı oluşturma.
7. Kariyer geliştirme sürecin sosyal duygusal becerilerin önemini kavrayabilme ve bu beceriler sahip olma isteğinin oluşması.
8. Okul terki ve ders devamsızlığını azalması hatta ortadan kalkması.
9. Okulun ve sınıfın öğretilen yer olmaktan çıkıp öğrenilen yere dönüşmesi.